każdy ma jakieś dziwactwa ;)

Jakaś moda panuje ostatnio na dzielenie się swoją intymnością - jakby samo prowadzenie bloga nie było wystarczającym obnażaniem się. Ale ponieważ w RODK zostałam określona jako osoba introwertyczna - trzeba z tym walczyć. Ten post będzie terapią. Poniżej wymienię moje dziwactwa ;)

1. Zaglądam ludziom do uszu

Serio. Nie wiem dlaczego, ale brudne paznokcie nie rażą mnie tak, jak brudne uszy. Paznokcie może dlatego, że po kilku latach prowadzenia sitodrukarni wiem, że można nie móc ich domyć. To znaczy można rozpuszczalnikiem. Ale stosowanie tej metody kilka razy dziennie powoduje powstawanie ran. Ale ja nie o tym. Ja o uszach. Sama ZAWSZE mam w kieszeni patyczek do czyszczenia uszu. Muszę mieć.

2. Najchętniej zamieszkałabym w lesie

Choćbym była nie wiem jak zmęczona, na hasło "jedziemy do lasu" jestem gotowa w 5 minut. Uwielbiam łazić po lesie szczególnie w sezonie grzybowym. Dzieci mniej to lubią, ale nie mają wyjścia. Mają za to dużą wiedzę w rozpoznawaniu grzybów. Znacie siedmiolatkę, która rozpoznaje poszczególne odmiany borowików i krzyczy na cały głos: mam ceglastoporego!!! Albo która wie jak wygląda opieńka lub gołąbek zielonawy? Córka wie. W dodatku wykrzykuje w lesie nazwę każdego grzyba, gdy tylko go znajdzie (a znajduje wyjątkowo często), wskutek czego jacyś zazdrośni grzybiarze dwukrotnie pocięli mi opony w aucie.
Moim największym marzeniem jest mieszkanie w chatce pod lasem, z dala od świata. Z dziećmi i zapewniającym mi poczucie bezpieczeństwa mężczyzną, który zbuduje mi wędzarnię, na wypadek gdybym miała ochotę spróbować wytwarzać własne wędliny. I nie wkurzy się na mnie, gdy po dwóch razach mi się znudzi ;) Ponieważ mężczyzny idealnego nie spotkałam, raczej nie wieszczę temu marzeniu spełnienia. Sama pod lasem mieszkać bym się bała. Nie zwierząt, nie ludzi, ale na przykład wypadku. Aaaa, no i nie wyobrażam sobie póki co, żeby moje dzieci mieszkały z facetem, który nie jest ich ojcem. To w sumie skomplikowana sprawa :/

3. Nie potrafię utrzymać porządku w ubraniach

Mimo że zdejmując pranie z suszarki od razu je składam, to często poskładanego nie odnoszę do szafy. No i leżą takie kupki w całym mieszkaniu. Nie będę tego rozwijać, bo nie jestem wcale z tego dumna.

4. Gubię klucze

Znajduję je po jakimś czasie. Na przykład po roku. W torebce, kieszeni spodni albo innym oczywistym miejscu, gdzie - dałabym sobie głowę uciąć - sprawdzałam milion razy.

5. Nienawidzę zakupów

To już nie raz wspominałam. Najchętniej chodziłabym w jednym ubraniu i jednych butach przez cały czas. Dostaję drgawek, gdy czeka mnie wyprawa do centrum handlowego. A szczególnie nie lubię kupować butów. Na samą myśl się denerwuję. Drgawek dostaję też, gdy centrum handlowe nazywa się galerią ;)

O! bez rysunku "tą razą" ;) Dla odmiany :D